هنگامی که اینستالیشن تعاملی به آینه هویت بدل می‌شود؛ «به رسم ایران پرگهر» پیوند گذشته، حال و آینده
🏷️تور نمایشگاه بین‌المللی «به رسم ایران پرگهر» با کیوریتوری سمیرا صفاری، مدرس دانشگاه، پژوهشگر و مدیرمسئول گروه هنری «رَسم»، از نیمه نخست سال تا ۱۶ مهر ۱۴۰۴ با رویکردی حرفه‌ای و جهانی برگزار شد. این رویداد، با حضور ۴۵ هنرمند ایرانی از کشورهای مختلف چون ایران، آلمان، قبرس، اسپانیا، امارات و آمریکا و ارائه بیش از ۵۰ اثر، تجربه‌ای کم‌نظیر از تلفیق هنر، فلسفه، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و ادبیات را پیش روی مخاطبان قرار داد.
نمایشگاه با شعار «هنر به رسم التیام و مهر»، به بازخوانی آیین‌ها و ارزش‌های معاصر از «ایران پرگهر» پرداخت و توانست در قالب تجربه‌ای چندرسانه‌ای، فرصتی نو برای تعامل میان هنر و انسان فراهم آورد. آثار به نمایش درآمده با بهره‌گیری از عناصر نمادین و طراحی فضایی خلاق، مخاطب را از تماشاگر به مشارکت‌کننده بدل کردند.
دکتر وحید ندایی، بازیگر، کارگردان و مدرس دانشگاه که دکترای کارگردانی سینما از انگلستان و کارشناسی ارشد بازیگری از هندوستان دارد، در تحلیل خود از این اثر گفت: «نمایشگاه تعاملی ایران پرگهر برای من تجربه‌ای بود شبیه ورود به جهانی فلسفی که در آن گذشته، حال و آینده در یک نقطه به هم می‌رسند. هر اثر، نه صرفاً یک شیء هنری، بلکه پرسشی است از هویت ما. این نمایشگاه گفت‌وگویی بی‌کلام با روح جمعی ایران بود و نشان داد فرهنگ، یک موزه بسته نیست، بلکه ارگانیسمی زنده است که تا وقتی با آن گفتگو کنیم، رشد می‌کند.»
تحلیل فلسفی و میان‌رشته‌ای اثر
در خوانش پسا‌ساختارگرایانه، نمایشگاه «به رسم ایران پرگهر» ارجاعاتی به نظریات ادوارد سعید، رولان بارت و جنبش‌های بروتالیست دارد. این ارجاعات بر میان‌رشته‌ای بودن اثر و تأکید بر تعامل هنر با فلسفه، جامعه و تاریخ دلالت می‌کند. تلفیق صدا، نور، تصویر و حرکت در طراحی فضایی نمایشگاه، تجربه‌ای چندحسی برای مخاطبان رقم زد و نشان داد که هنر معاصر ایران می‌تواند به زبانی جهانی سخن بگوید.
بیان هنری سمیرا صفاری: از نماد تا تجربه جمعی
سمیرا صفاری، کیوریتور و ایده‌پرداز این اثر، درباره فلسفه چیدمان گفت: «در این پروژه از عناصر نمادینی چون مانکن کت خاکستری به نشانه روزمرگی، رگه‌های نارنجی خلاقیت، پرندگان و انار به عنوان نماد امید، و شاخه‌های زیتون و انجیر به عنوان نماد صلح جهانی استفاده شد. هدف، خلق تجربه‌ای تعاملی بود که هر بازدیدکننده بخشی از اثر شود و پیامی از صلح و همدلی را با خود ببرد.»
در جریان نمایشگاه، بازدیدکنندگان با نوشتن جملات عاشقانه و ملی بر کاغذهایی به رنگ پرچم ایران و شرکت در پروژه‌های زیست‌محیطی، در فرآیند التیام جمعی مشارکت کردند. همین ویژگی، نمایشگاه را از یک تجربه هنری صرف، به حرکتی اجتماعی-فرهنگی بدل ساخت.
همکاری‌های بین‌المللی و حضور جهانی
این رویداد با همکاری نهادهای فرهنگی از جمله اداره فرهنگ و ارشاد استان‌های یزد و گیلان، سازمان جهاد دانشگاهی گیلان، اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری خمام، گالری آرتز استانبول، نگارخانه آویسنیت یزد، و مشارکت بیش از ۱۰۰ هنرمند از سراسر جهان برگزار شد. بخشی از آثار نیز در مجموعه کارسل دو لوور پاریس و رویداد ورد آرت دبی به نمایش درآمدند.
این مجموعه هنری، با رویکردی انسان‌محور، نشان داد که هنر ایرانی در پیوند با جهان معاصر، همچنان منبع الهام، امید و هویت است.
🎥 لینک‌های مرتبط:
