پروژه پر حرف و حدیث رمز ریال در حالی فرآیند پیاده سازی را طی می کند که تمام ارتباطات کشور با جهان قطع شده است.
به گزارش خبرگزاری ندا خبر، علی پاک باخته گان زنجانی_مدیر خانه بلاکچین ایران:پروژه پر حرف و حدیث رمز ریال در حالی فرآیند پیاده سازی را طی می کند که تمام ارتباطات کشور با جهان قطع شده است؛ در بازی با چشمان بسته بازنده خواهیم بود، حال چه فوتبال باشد چه زمین اقتصاد.
در حالی که توان بهره بردن از یک بازار واقعی و عینی، درست، کنار گوشمان را نداریم؛ آیا می توانیم از فناوری‌های فضای مجازی برای اقتصادمان استفاده کنیم؟!
درهای اقتصاد ما به روی جهانیان بسته است، همانگونه که درهای ورزشگاه‌هایمان به روی تماشاگران بسته است
پروژه پر حرف و حدیث رمز ریال در حالی فرآیند پیاده سازی را طی می کند که تمام ارتباطات کشور با جهان قطع شده است؛ حال آنکه تمام مزیت رمزارزها در از میان برداشتن مرزها خلاصه می شود. چگونه رمزارزی معرفی می شود که حتی نتوانسته ایم در بزرگترین رویداد ورزشی- اقتصادی جهان کوچکترین مشارکتی داشته باشیم! تمامی گزارشات مبنی بر این است که برای برگزاری جام جهانی فوتبال قطر حتی یک بلیط شرکت های هواپیمایی به مقصد ایران فروخته نشده است. یک اطاق از هتل های ایرانی رزرو نشده است و یک محصول از تولید کنندگان ایرانی به مقصد قطر خریداری نشده است.
ما از این گردش مالی عظیم چه سهمی داریم که حالا به فکر راه اندازی رمز ریال افتاده ایم! اقتصاد ما در کجای اقتصاد دیجیتال ایستاده است که کمبود رمزریال را احساس کرده ایم؟
فوتبال، نبرد استراتژی‌ها، تاکتیک ها و برنامه ها است. مربیان و بازیکنانی برنده هستند که دید محیطی خوبی داشته باشند و بتوانند خوب نگاه کرده و تشخیص دهند و در لحظه تصمیم بگیرند و در بهترین تصمیم را اجرا کنند.
قرابت فوتبال با اقتصاد هم در همین مسائل نهفته است. مدیران اقتصادی خوب فقط ایده پردازان خوبی نیستند. کسانی هستند که دید محیطی و شناخت دقیق و درستی از زمان و مکان خود دارند. کسانی که می توانند عصر خود را بشناسند. و در لحظه مناسب تصمیم درست را اخذ و اجرا کنند. درهای اقتصاد ما به روی جهانیان بسته است، همانگونه که درهای ورزشگاه‌هایمان به روی تماشاگران بسته است.
ما ساکن‌ترین اقتصاد و کسل‌کننده‌ترین لیگ فوتبال جهان را داریم. در این میان رمزریال برای اقتصاد، نقش صداهای تماشاگران را دارد که در استادیوم ها از طریق بلندگوها پخش می شود. نه شور و حالی پشت آن صداها است و نه گرمای نفس عاشقان تیم های درون زمین.
رمزریال نه حرکتی به اقتصاد ما خواهد داد و نه شوری ایجاد خواهد کرد؛ صرفا سر و صدایی خواهد بود که بصورت کسالت باری، بار اقتصاد نحیف ایران را سنگین تر و برنامه های اقتصادی را پیچیده تر خواهد کرد. حتی ممکن است نرخ تورم نقطه به نقطه را بیش از پیش بالا ببرد.
این بازی، بازی با چشمان بسته است که هم برای فوتبال و هم برای اقتصاد از پیش باخته است.
به گفته حسن الثوادی، دبیرکل کمیته آماده سازی زیرساخت های جام جهانی، برگزاری این رویداد حدود ۲۰ میلیارد دلار به اقتصاد قطر کمک خواهد کرد. این رقم برابر با ۱۱ درصد تولید ناخالص کشور در سال ۲۰۱۹ است.
قطر به عنوان یک بندر کوچک صید مروارید در حاشیه خلیج فارس موجودیت داشته و بعدها با نفت و گاز خود را مطرح کرد اما با توسعه زیرساخت های شهری و توسعه فناوری به بهانه برگزاری رویداد جام جهانی در صدد تبدیل شدن به ابر بندر و ابر کشور مواصلاتی است. این کشور با هزینه ۳۰۰میلیارد دلار برای توسعه زیرساخت ها خود را به عنوان کشوری معرفی می کند که نقش مدیریت در آن فراتر از نقش وسعت جغرافیایی یا ثروت های طبیعی است. ما به عنوان قدیمی‌ترین و بزرگترین کشور منطقه که بسیاری از کشورهای موجود فعلی زمانی قسمتی از وجود ما بوده اند و موجودیت شان را با ما تعریف می کنند. چه سهمی از این ۳۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری را جذب کرده ایم؟ وزارت اقتصاد ما با کدام برنامه برای مذاکره با مقامات قطری وارد بازار رقابتی این رویداد شده است؟ بانک مرکزی چه برنامه ای برای بهره برداری از این حوزه مالی و پولی داشته است؟ وزارت گردشگری، ورزش و فرهنگ و ارشاد اسلامی چه کارهای اصولی و مدونی انجام داده اند؟ بر اساس کدام منطق ما فکر می کنیم “در حالی که توان بهره بردن از یک بازار واقعی و عینی درست کنار گوشمان را نداریم؛ آیا می توانیم از فناوری‌های فضای مجازی برای اقتصادمان استفاده کنیم؟”
قبول که انسان با رویاپردازی انگیزه و توانایی حرکت رو به جلو را برای خود ایجاد می کند. ولی رویاپردازی با رویاسازی و رویافروشی تفاوت عمده ای دارد. رویاپردازی یک فرآیند آگاهانه بر اساس واقعیت های موجود است ولی رویاسازی مثل خواب آشفته ای است که بر هیچ منطقی استوار نیست.
رویای ورود به اقتصاد دیجیتال می تواند بر اساس واقعیت های موجود جهان امکان پذیر باشد ولی نمی توان باتولید رمزریال اعلام کنیم که ما در فناوری های فضای مجازی و توسعه اقتصاد دیجیتال حتی از فلان و بهمان کشورها هم جلوتر هستیم.
مرواریدها مدت زمانی است که تبدیل به NFT ها شده اند و بندر مروارید بزودی تبدیل به یک هاب عظیم در اقتصاد جهان خواهد شد. زیرا آنها بر اساس واقعیت ها حرکت می کنند و ما بر اساس احساسات. جنگیدن با چشمان بسته امکانپذیر نیست و عملیاتی نیست که ما را به مقصد و مقصودمان برساند.
شما اگر عدد و قدرت اعداد را درک نکنید به هیچ عنوان موفق نخواهید بود. کشور قطر با ۲میلیون و نهصد هزار نفر جمعیت، پذیرای میلیون ها گردشگر خواهد بود. اگر نمی توانید تصور کنید که قطر قبل، در حین و بعد از جام جهانی چگونه کشوری است. شما دچار اختلال شناختی هستید. قطر پس از جام جهانی کشوری خواهد بود که نشان داده است می‌تواند جمعیتی چندین میلیونی را مدیریت کند و رویدادی عظیم را برگزار کند. آن هم به عنوان اولین کشور در خاورمیانه بلاخیز. اگر این رویداد در ایران برگزار می شد به این معنی بود که می توانیم جمعیتی برابر با جمعیت چین یا هندوستان را مدیریت کنیم. در حال حاضر در حال ارسال این پیام هستیم که با تمام ثروت های طبیعی و نیروی انسانی ما توان اداره ۸۰ میلیون جمعیت کشورمان را نداریم. ما توان بهره برداری از گردش مالی جام جهانی قطر را در حد یک سوپرمارکت هم نداریم. ولی مدعی راه اندازی رمزارز ملی خودمان هستیم. بی شک ما دچار اختلال شناختی در شناخت اعداد و تاثیر آنها در زندگیمان هستیم.
شناخت محیط یعنی شناخت همه چیز. می گویند لیونل مسی در کسری از ثانیه می تواند چند هزار احتمال را بررسی کند و بهترین تصمیم را بگیرد. زیرا مغزش مانند یک ریاضی دان و دانشمند نابغه توانمند است. و دارای شناخت محیطی وسیعی است. یک مدیر اقتصادی نیز باید دارای این خصیصه باشد. در اقتصاد زیاد مهم نیست شما چقدر با هوش یا چقدر سختکوش هستید. زیاد مهم نیست چقدر به دانش روز و فناوری های نوین مجهز هستید. مهمترین شاخص توانایی شما در هماهنگی با محیط اقتصادی است. برای انسانی که توانایی دیدن محیط را ندارد زیاد فرقی نمی کند غذا در چه فاصله‌ای قرار دارد. اگر هم به غذا دسترسی پیدا کند میزان بزرگی از آن را هدر خواهد کرد تا شاید کمی سیر شود. نمی تواند با کیفیت ترین خوراکی ها را انتخاب کند. به نظر می رسد مدیران و برنامه ریزان اقتصاد کشورمان شناختی از محیط اقتصاد ندارند و صرفا در تلاش هستند با اندک درآمدی روزگار سپری کنند. در زمانی که باید توان خود را صرف بهره بردن از بازار جام جهانی می کردند. خود را وارد بازی رمزریال کردند آن هم با چشمان بسته.
در بازی با چشمان بسته بازنده خواهیم بود، حال چه فوتبال باشد چه زمین اقتصاد.
