سفیر کشورمان در وین با تأکید بر حق دسترسی عادلانه به فضای ماوراء جو، از اقدامات محدودکننده در این خصوص ابراز نگرانی کرد.
به نقل از نداخبر ، کاظم غریب‌آبادی، سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان‌های بین‌المللی در وین، در شصت و چهارمین نشست سالیانه کمیته استفاده صلح‌آمیز از فضای ماوراء جو (کوپوس) شرکت و سخنرانی نمود.
غریب‌آبادی در ابتدا بر تعهد جمهوری اسلامی ایران در استفاده صلح‌آمیز و اکتشاف فضایی تأکید کرد و توجه به اصول ذیل را در فعالیت‌های فضایی کشورها یادآور شد:
ـ دسترسی جهانی و برابر همه کشورها به فضا، بدون تبعیض و بدون در نظر گرفتن سطح پیشرفت علمی، فنی و اقتصادی آنها؛
ـ استفاده منطقی و برابر از فضای ماوراء جو به‌نفع همه بشریت؛
ـ عدم تصرف فضای فضای ماوراء جو، از جمله ماه و دیگر اجرام آسمانی با ادعای حاکمیت، استفاده، اشغال یا هر بهانه دیگر؛
ـ مسئولیت دولت‌ها در قبال فعالیت های فضایی ملی خود که توسط نهادهای دولتی و غیردولتی انجام می‌شود؛
ـ غیرنظامی بودن فضای ماوراء جو؛
ـ پیشگیری از نصب و استقرار هرگونه سلاح در فضا؛
ـ استفاده از فضا به‌عنوان میراث مشترک بشریت برای اهداف صلح‌آمیز؛ و
ـ همکاری بین‌المللی در توسعه فعالیت‌های فضایی، با توجه ویژه به نیازهای کشورهای در حال توسعه.
سفیر و نماینده دائم کشورمان در ادامه با اشاره به حق دسترسی عادلانه به مدار زمین آهنگ، اظهار داشت: بهره‌برداری فعلی از مدار نزدیک به زمین به‌واسطه استقرار مجموعه‌های بزرگ ماهواره‌ای، از دسترسی عادلانه کشورهای در حال توسعه به این منبع مداری جلوگیری می‌کند.
وی با اشاره به برنامه ریزی چندین شرکت خصوصی برای مستقر کردن شبکه‌های ماهواره در مدار نزدیک به زمین برای امکان‌پذیری دسترسی جهانی به اینترنت، گفت: “ارائه اینترنت جهانی از طریق مجموعه‌های بزرگ ماهواره‌ای از فضا، هم فرصت‌ها و هم چالش‌هایی را به‌همراه دارد. این ماهواره‌ها در حالی که چشم‌انداز دسترسی به اینترنت جهانی کارآمدتر و فراگیرتر را ارائه می‌دهند، خطر اشغال بخش زیادی از مدار نزدیک به زمین را به‌دنبال دارند که موجب محرومیت عمده‌ای در استفاده و اکتشافات فضایی توسط کشورهای در حال توسعه و دسترسی آنها به این مدار می‌شود”.
غریب‌آبادی افزود: “برنامه‌های پرتابی مجموعه‌های ماهواره‌ای بزرگ به‌زودی تمام فرکانس‌های اختصاص داده‌شده از سوی اتحادیه بین‌المللی مخابرات را اشغال خواهند کرد. در زمان حاضر نیز مدار نزدیک به زمین بسیار شلوغ است و چند نقطه مداری بیشتر برای تازه‌واردها باقی نمانده است که خود به‌طور جدی مانع دسترسی کشورهای در حال توسعه به فضا شده است و نهایتاً منجر به انحصاری کردن فضا توسط چند کشور و شرکت‌های خصوصی آنها می‌شود”.
